Kijk he. Ik vind dat allemaal een serieus positief, dat jongeren tegenwoordig vakantiewerk gaan doen om een zakcentje te verdienen. In onze tijd moesten we van ons vader gaan helpen bij de boer wat verder in de straat, en dat was dan nog niet betaald, dat werd gewoon verwacht. Maar soit, ik wil maar zeggen, ik ben daar niet tegen. Wat ik echter wel triestig vind, is het enthousiasme waar die jongelingen dat mee doen.
Ik ging gisteren naar de supermarkt hier. Ik vind dat op zich al geen leuke job maar bon, het moet gebeuren, het is nu eenmaal niet anders. Zit er daar zo’n ongelooflijk onsympathiek kind achter de kassa, wat was me dat. Geen goeiedag natuurlijk, ah nee, want opvoeding zit er al niet meer in tegenwoordig. Begint dat daar mijn spullen over die scanner te slingeren… Ik maak daar dus een opmerking over, krijg je zo’n blik van “precies of ik luister naar u, manneke”. Nee, ik was echt kwaad.
(En nu denken jullie misschien dat ik zo’n typische bejaarde ben die aan de kassa uren staat te knoeien met een geldbuideltje, maar dat ben ik dus niet. Ik ben misschien niet meer van de jongsten, maar ik ben nog zeer bij de pinken hoor! Mij zullen ze niet in’t zak moeten zetten!)
Ik begrijp gewoon niet dat zo’n jobstudenten niet wat beter gescreend worden. Voor een sollicitatie voor een gewone job moet een mens in drie of vier rondes langskomen (ik weet dat van mijn kleinkinders, er wordt nogal met mensen hun voeten gespeeld soms hoor). Maar die jobstudenten dat maakt allemaal niet uit. Maar ja, dat kost een werkgever minder he. Tsss!
Ik haal mijn gerief wel efkes in de buurtwinkel zolang de zomer duurt. Help ik de middenstand nog wat!
